عشق٬ خودش خواهد آمد. نمی توان از آن
فرار کرد. عشق خودش آهسته آهسته
و در گوشه ای می آید و در گوشه ای از
قلب مهربانت آرام و بی صدا مینشیند
و تو متوجه اش نخواهی بود و بعد ذره
ذره قلبت را پر می کند کم کم مثل ساقهء
*مهر گیاه*در تمام جانت میپیچد و ریشه
می دواند.به طوری که بی آن نمی توانی
تنفس کنی..
همخونه~مریم ریاحی